Klik hier om de film te starten
Het repertoire aan kerkuilengeluiden
Kerkuilen kennen een heel repertoire aan geluiden die meer doen denken aan mechanische geluiden dan aan een vogel. Alle andere uilenfamilies hebben de typische oe-hoe-klanken in hun zang terwijl kerkuilen meer langgerekte aanzwellende krijsende klanken (chruuuuuuhii) laten horen.
Variërend van ijselijke kreten – ook wel de zang - ter afbakening van het territorium tot het bekende blazen van de jongen zijn er ongeveer zeventien herkenbare geluiden te onderscheiden.
Deze geluiden hebben ook een functie ter communicatie: partners begrijpen elkaar, jongen gaan bedelen of een indringer wordt afgeweerd.
In de balts- en broedtijd zijn kerkuilen het meest vocaal. En uilenbeschermers kunnen op afstand - aan het blazen - horen of er al jongen zijn op de nestplaats.
In deze videocompilatie laten we enkele herkenbare geluiden voorbij komen. En in combinatie met de beelden wordt ook de functie ervan duidelijk.
Met dank aan Jan Bogaerts voor de videobeelden. Rinus van den Boomen en Mark Sloendregt voor de analyse ervan.
Facebook